Gouden Investeringsvisa, permanente Verblijfsvergunningen en Vestigingsvergunningen: een vergelijking van de verschillende programma's voor de verplaatsing van de fiscale woonplaats

Wereldwijde migratie

Vergelijkende tabel van de huidige programma's voor verblijfsvergunningen en gouden investeerdersvisa (2024)

Op zoek naar richting

In een geglobaliseerde economie is de toestemming om in meer dan één rechtsgebied te werken en te verblijven de sleutel tot succes.

De afgelopen jaren hebben residentie-door-investeringsprogramma's (RBI) de aandacht getrokken van een groeiend aantal wereldwijde ondernemers en investeerders die van woonplaats willen veranderen om hun internationale mobiliteit, belastingplanning en gezinszekerheid te verbeteren.

Als u nu wilt verhuizen en een verblijfsvergunning wilt krijgen via een beleggersvisum of een gouden visum in Abu Dhabi, Australië, Oostenrijk, Dubai, Gibraltar, Griekenland, Italië, Monaco, Portugal, Spanje of Zwitserland, bent u op de juiste pagina beland. Dit bericht gaat ook over hoe u kunt verhuizen en uw fiscale woonplaats kunt wijzigen.

Immigratieregels zijn soms onduidelijk of hun toepassing is onderhevig aan plotse wijzigingen. Kennis van de wereldwijde beleidsomgeving en de lokale immigratiepraktijk is essentieel om risico's te minimaliseren en naleving te garanderen. Astrantia Consulting staat in de markt bekend om zijn nauwkeurige benadering van documenten en goede werkrelatie met de immigratieautoriteiten. Bovendien volgen we de beleidsontwikkelingen op nationaal en supranationaal niveau op de voet.

De rechtspraak van de EU (hier) vereist met name dat er een reële band met, en continuïteit van, de aanwezigheid in het gastland bestaat, wil een relocatie als effectief worden beschouwd. De reden hiervoor is dat RBI-programma's die worden aangeboden door EU-lidstaten, zoals Oostenrijk (hier), Gibraltar (hier), Griekenland (hier), Italië (hier), Malta (hier), Portugal (hier) en Spanje (hier) automatisch EU-rechten verlenen aan onderdanen van derde landen, zoals (i) visumvrij reizen in het Schengengebied (hier) gedurende 90 dagen per periode van 180 dagen (ii) stemrecht bij EU-verkiezingen (iii) consulaire bescherming buiten de EU en (iv) toegang tot de één gemaakte EU-markt.

Het is waar dat het Europees Parlement de EU-lidstaten heeft opgeroepen om alle beleggersregelingen geleidelijk af te schaffen en de Europese Commissie zal via haar deskundigengroep blijven controleren of de programma's voor economisch ingezetenschap en burgerschap die nog steeds in de EU worden aangeboden, in overeenstemming zijn met het Unierecht, met name door het implementeren van een gemeenschappelijke reeks risicobeheersmaatregelen (beveiliging, AML, antimisbruik), transparantie (statistieken) en governance (anticorruptie).

Noblesse oblige - het aantrekken (en exploiteren) van omvangrijke grensoverschrijdende kapitaaloverdrachten brengt risico's met zich mee die nauwkeurig onderzoek vereisen. De 5e EU-anti witwas richtlijn (AMLD5) onderwerpt EU CBI/RBI-aanvragers aan verhoogde due diligence door poortwachters (banken en andere "verplichte entiteiten" zoals accountants, adviseurs, notarissen, trustees, makelaars, kunsthandelaren).

Vrijheid van verkeer (en keuze van fiscale woonplaats) brengt "reden tot twijfel". De OESO kwalificeert de meeste CBI- en sommige RBI-programma's als een potentieel risico voor de effectieve werking van de automatische uitwisseling van informatie (AEOI) onder de Common Reporting Standard (CRS). In 2018 selecteerde de OESO 16 landen met een hoog risico (hier) die zowel (i) persoonlijke belasting van minder dan 10% op buitenlandse inkomsten en (ii) fysieke aanwezigheidsvereisten van minder dan 90 dagen aanbieden. De OESO adviseerde banken de zelfverklaarde fiscale woonplaats van ingezetenen uit die landen aan te vechten en nader te onderzoeken, met name door toepassing van de 90-dagenregel.

Aan de andere kant zijn we van mening dat wereldburgers die minder dan 90 dagen in een bepaald rechtsgebied doorbrengen, hun zaken nog steeds kunnen structureren rond een fiscaal efficiënt centrum van vitale belangen.

Regels voor gelijke behandeling bij de OESO

Sinds het eerste ontwerp in 1958 dient het OESO-modelverdrag (hier) als blauwdruk voor de onderhandelingen over bilaterale belastingverdragen. Het bevat juridische definities (zoals het begrip "woonplaats") die door de lidstaten en partner landen van de OESO (hier) algemeen worden overgenomen in dubbel-belastingverdragen (DBV).

Art. 4 van het modelverdrag bevat regels voor het oplossen van conflicterende gevallen van dubbele woonplaats en het voorkomen van dubbele belasting (de zogenaamde "tie-breaker rules"). Conflicten ontstaan vaak omdat twee staten op grond van hun nationale wetgeving kunnen beweren dat een persoon zijn woonplaats op hun grondgebied heeft.

Hoe valt het muntje: zijn er gevallen van dubbele bewoning?

Hieronder citeren wij uit art. 4 van het OESO-modelverdrag (definitie van de term "inwoner") en geven wij verduidelijkingen in de vorm van relevante commentaren van de OESO zelf (cursief):

"De uitdrukking inwoner betekent iedere persoon die, ingevolge de wetgeving van [een] Staat, aldaar aan belasting is onderworpen op grond van woonplaats, verblijf, plaats van leiding of enige andere soortgelijke omstandigheid (de definitie beoogt de verschillende vormen van persoonlijke binding met een Staat die, in de nationale belastingwetgeving, de basis vormen van een integrale belastingheffing [tenzij de persoon] slechts is onderworpen aan een belasting die beperkt is tot de inkomsten uit bronnen in die Staat of tot het vermogen dat zich in die Staat bevindt).

Indien een natuurlijke persoon inwoner is van [twee] staten, wordt zijn status als volgt bepaald:

• Hij wordt slechts geacht inwoner te zijn van de Staat waar hij een duurzame woning tot zijn beschikking heeft (de plaats waar de particulier een woning bezit of bezit; deze woning moet duurzaam zijn, dat wil zeggen dat de particulier deze voor permanent gebruik heeft ingericht en behouden, in tegenstelling tot een verblijf op een bepaalde plaats onder zodanige omstandigheden dat het duidelijk is dat het verblijf van korte duur is [...]. Het permanente karakter van de woning is essentieel; dit betekent dat de betrokkene de woning voortdurend tot zijn beschikking heeft en niet af en toe voor een verblijf dat wegens de redenen ervoor noodzakelijkerwijs van korte duur is: plezierreis, zakenreis, studiereis, volgen van een schoolopleiding, enz. Zo kan een woning waarvan een particulier eigenaar is, niet worden geacht ter beschikking van die particulier te staan gedurende een periode waarin de woning is verhuurd en feitelijk is overgedragen aan een niet-verbonden partij, zodat de particulier niet langer het bezit van de woning en de mogelijkheid om er te verblijven heeft);

• Indien [de particulier] in beide Staten over een vaste woning beschikt, wordt hij alleen geacht inwoner te zijn van de Staat waarmee zijn persoonlijke en economische betrekkingen het nauwst zijn (middelpunt van de levensbelangen) [er wordt dus rekening gehouden met zijn familie- en sociale betrekkingen, zijn beroepen, zijn politieke, culturele of andere activiteiten, zijn plaats van bedrijfsuitoefening, de plaats van waaruit hij zijn vermogen beheert, enz. De omstandigheden moeten in hun geheel worden onderzocht, maar het is niettemin duidelijk dat overwegingen die gebaseerd zijn op de persoonlijke handelingen van het individu bijzondere aandacht moeten krijgen. Indien iemand die een woning heeft in de ene Staat, een tweede vestigt in de andere Staat met behoud van de eerste, kan het feit dat hij de eerste behoudt in de omgeving waar hij altijd heeft gewoond, waar hij heeft gewerkt en waar hij zijn gezin en bezittingen heeft, samen met andere elementen, ertoe bijdragen dat hij zijn centrum van levensbelangen in de eerste Staat heeft behouden];

• Indien niet kan worden bepaald in welke Staat hij zijn centrum van levensbelangen heeft, of indien hij in geen van beide Staten een duurzaam tehuis tot zijn beschikking heeft (zoals bijvoorbeeld iemand die van het ene hotel naar het andere gaat), wordt hij geacht alleen inwoner zijn van de staat waar hij zijn gewone verblijfplaats heeft (waar hij vaker verblijft. Daartoe moet rekening worden gehouden met het verblijf van de natuurlijke persoon, niet alleen in de permanente woning in de betrokken staat, maar ook in andere plaats in dezelfde staat [...] zonder dat het nodig is de redenen daarvoor vast te stellen [...] Aan de test wordt niet voldaan door simpelweg te bepalen in welke van de twee [...] staten de persoon meer heeft doorgebracht. De uitdrukking 'séjourne de façon habituelle' [...] geeft een nuttig inzicht in de betekenis van 'gewone verblijfplaats', een begrip dat verwijst naar de frequentie, duur en regelmaat van verblijven die deel uitmaken van de vaste routine van iemands leven en zijn daarom meer dan van voorbijgaande aard);

• Indien hij in beide Staten of in geen van beide zijn gewone verblijfplaats heeft, wordt hij geacht alleen inwoner te zijn van de Staat waarvan hij onderdaan is;

• Indien hij onderdaan is van beide Staten of van geen van beide, regelen de bevoegde autoriteiten van de Verdragsluitende Staten de kwestie in onderlinge overeenstemming.

Onze diensten

Wij helpen onze klanten bij het vinden en uitvoeren van de juiste migratiestrategie

Onze strategische relocatiediensten omvatten:

• Toetsing van immigratiemogelijkheden
• Belastingadvies op hoog niveau, betrokkenheid van lokale adviseurs waar nodig
• Verzamelen, voorbereiden en verwerken van aanvragen voor permanent verblijf
• Follow-up en opvolging van de immigratiestatus

Onze RBI aanvrager due diligence omvat:

• Sancties, PEP en AML achtergrond controles
• Nauwgezette controle van de media-aandacht, inclusief een uitgebreide index van nieuws artikelen (waar nodig)
• Kruisvalidatie en bepaling van de betrouwbaarheid van de bron
• Uitgebreide beschrijving van de bron van de rijkdom van de aanvrager, naast de bron van de middelen die naar het RBI-programma moeten worden overgemaakt

De praktijk van due diligence (hier) vormt de kern van de beleggingsmigratie industrie. Onze uitgebreide due diligence-rapporten zijn niet indringend en gebaseerd op een verscheidenheid aan materiaal uit het publieke domein (open source intelligence) en eigen databanken. Ze bieden overheidsinstanties die belast zijn met verblijfsprogramma's een degelijke basis voor het beoordelen en beheren van (i) witwasrisico's (ii) sancties, corruptie, misdaad en (iii) reputatierisico's bij de beoordeling van verblijfs- en burgerschapsaanvragen.

Onze interne compliance stelt ons in staat om de vertrouwelijkheid van onze klanten te beschermen en het succespotentieel van een toepassing in een vroeg stadium te bepalen, waardoor verrassingen later op de immigratieweg worden vermeden.

_______________________

Referenties

Europese Commissie (2019) Burgerschaps- en verblijfsregelingen voor investeerders in de Europese Unie (hier)

European Parliament (2022) MEPs call for a ban on ‘golden passports’ and EU rules for ‘golden visas’ (hier)

European Parliamentary Research Service (2018) Citizenship by investment (CBI) and residency by investment (RBI) schemes in the EU. State of play, issues and impacts (hier)

OESO (2019), Modelbelastingverdrag naar het inkomen en naar het vermogen (volledige versie)

OESO, regels voor fiscale woonplaats per land (hier)

Oxford Analytica (2020) Due Diligence in investeringsmigratie. Beste aanpak en minimale standaardaanbevelingen (hier)

Oxford Analytica (2020) Due Diligence in investeringsmigratie. Huidige toepassingen en trends (hier)

STEP (2021) Global Mobility of Ultra-High-Net-Worth Individuals (Globe Law and Business) (hier)

Transparency International, Global Witness (2018) European Getaway. In de duistere wereld van gouden visa (hier)