İsviçre'de CRS uyumluluk durum tespiti

İsviçre bankacılık ve denetim hukuku

Göstergeler, duvardaki göstergeler...

Ortak Raporlama Standardı ("CRS"), hükümetler arası bir kuruluş olan Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü ("OECD") tarafından 2014 yılında yayımlanan bir dizi uyum kurallarıdır. Katılımcı yargı bölgeleri - yaklaşık 150 ülke - arasında finansal hesap bilgilerinin otomatik değişimini ("AEOI") kolaylaştıran raporlama ve durum tespiti önerilerini içerir.

Kim neyi kime ve ne zaman bildirir?

OECD standardı uyarınca, İsviçre raporlama yapan finans kuruluşları (yani İsviçre bankaları) yıllık olarak, ancak raporlanabilir takvim yılının bitiminden sonraki 9 ay içinde, raporlanabilir hesaplara ilişkin raporlanabilir bilgileri İsviçre Federal Vergi İdaresi'ne ("FTA") bildirir.

İsviçre FTA da bu bilgileri, raporlanabilir hesap sahibinin vergi amaçlı olarak ikamet ettiği katılımcı yargı yetkisinin ("ortak devlet") vergi makamları ile iki taraflı olarak paylaşacaktır. Başka bir deyişle, raporlama için belirleyici olan uyruk değil, vergi ikametgahıdır.

• "Raporlanabilir bilgiler": İsim, adres, ikamet edilen yer, vergi kimlik numarası (VKN), doğum tarihi, doğum yeri, hesap numarası, bildirimde bulunan İsviçre bankasının adı, hesap bakiyesi, toplam faiz, temettü veya diğer gelir veya hasılat tutarı. Hesap bakiyesi takvim yılı sonu itibariyle raporlanır veya hesap yıl içinde kapatılmışsa, İsviçre bankaları raporlanabilir yıl boyunca ortalama hesap bakiyesi gibi başka bir ölçüt uygulama konusunda takdir yetkisine sahiptir.

• "Raporlanabilir hesaplar": Katılımcı bir yargı alanında vergi mükellefleri tarafından lehe veya kontrol eden bir kişi (tröstler, vakıflar ve sigorta sarmalayıcıları dahil) aracılığıyla tutulan ve CRS durum tespiti uyarınca bu şekilde tanımlanan hesaplar (yani 1. İkamet Adresi Testi | 2. Gösterge Taraması | 3. Kendi Kendine Beyan | 4. Makuliyet Testi | 5. Makuliyet Testi). Makuliyet Testi | 5. Gerçek Bilgi Testi).

İsviçre FTA, büyük ölçüde OECD Standardı ve OECD Uygulama El Kitabının diline dayanan kendi CRS AEOI Kılavuzunu (yalnızca CH resmi dillerinde) ve esas olarak İsviçre bankalarına yönelik bir CRS AEOI Teknik Kılavuzunu yayınlamıştır.

CRS durum tespiti

CRS her şeyden önce, dünya çapındaki bankaları müşterilerini önceden tanımlanmış bir durum tespiti prosedürleri ve uyum testleri araç seti kullanarak taramaya çağıran bir durum tespiti standardıdır. Bu testlerin bankacılık müşterilerinin durum tespitinde yeni bir küresel asgari standardın oluşmasına katkıda bulunmasını bekliyoruz.

AEOI etrafındaki genel tartışmaya anlamlı bir katkıda bulunmak için, CRS'ye durum tespiti ve uyum perspektifinden odaklanacağız ve kolaylık sağlamak amacıyla kendimizi CRS'nin İsviçre'deki uygulamasıyla sınırlayacağız.

1. İkamet adresi testi ("Hausanschriftverfahren")

İkamet adresi testi, CRS müşteri durum tespiti için basitleştirilmiş bir yaklaşım oluşturmaktadır. Kısaca, İsviçre bankaları vergi ikametgahını belirlerken, (i) güncel ("aktuell") ve (iii) belgesel kanıtlarla ("Beleg") doğrulanmış olması gereken bir (ii) ikamet adresinin ("Hausanschrift") toplanmasından oluşan üç aşamalı bir prosedür yürütmelidir.

Esasen, İsviçre bankaları kayıtlarında belgesel kanıtlara dayalı güncel bir ikamet adresine sahip olduğunda, ilgili hesap sahibi adresin bulunduğu yargı alanında ikamet ediyor olarak kabul edilecektir:

"Als Grundsatz gilt, dass die in den Systemen des meldenden schweizerischen FI erfasse Hausanschrift auf geeigneten Belegen (Documentary Evidence) beruhen muss. Das meldende schweizerische FI stellt sicher, dass die aktuelle Hausanschrift in seinen Systemen mit der Adresse, die auf den erfassten Belegen angegeben übereinstimmt oder zumindest im selben Staat liegt. Die zugrundeliegenden Belege müssen von einer Regierungsbehörde (z.B. Einwohner- oder Meldeamt, Botschaft oder Konsulat) ausgestellt sein. In Frage kommen hierfür insbesondere Pässe, Personalausweise, Identitätskarten, Ausländerausweise, Führerscheine, Wohnsitz- oder Ansässigkeitsbescheinigungen. Ferner kann sich das schweizerische FI auf das Formular A als geeigneten Beleg abstützen" (Art. 6.2.1.2.2.3, vurgu bizim).

Kötüye kullanımı önlemek için, ikamet adresinin sadece hesap açılış belgelerinde belirtilmesi yerine, belgelenmesi (yani doğrulanması) gerekmektedir. Geçmişte bu, İsviçre bankalarının geleneksel olarak hesap açılışı sırasında incelediği "ikametgah belgeleri" (elektrik faturaları, kira sözleşmeleri vb.) aracılığıyla yapılıyordu.

İleriye dönük olarak, CRS bu tür geleneksel ikamet kanıtlarına hala güvenmeyi tercih etmiştir, ancak CRS durum tespiti, bu tür belgelerin daha da yüksek bir kanıt değeri sunan başka bir belge düzeyi aracılığıyla "yeniden belgelenmesini" gerektirir: "yetkili bir devlet kurumu tarafından düzenlenmiş" ("ein Beleg ausgestellt von einer Regierungsbehörde, z.B. Einwohner- oder Meldeamt, Botschaft oder Konsulat").

Aslında CRS, kamu hizmeti şirketlerinin tam olarak yetkili devlet kurumlarına eşdeğer olmadığı ikilemiyle karşı karşıya kalmıştır - birçok kamu hizmeti şirketi devlete aittir, ancak günlük elektrik faturası gerçeğinden karmaşık vergi ikametgahı kavramına kadar uzun (mantıksal) bir yol vardır.

CRS bu gerilimi (vergi ikametgahının dışsal, ancak genellikle yetersiz işaretleri ile bireyin içsel vergi ikametgahı algısı arasındaki), geleneksel, dışsal vergi ikametgahı göstergelerinin, bireyin vergi ödemenin (veya ödememenin) en iyi olduğu yer hakkındaki kendi görüşü ile birleştirildiği iki yönlü bir yaklaşımla çözmüştür: öz beyan.

Bununla birlikte, CRS, vergi ikametgahının dış ve iç nitelikleri arasında, açıkça "kendi beyanı" türündeki belgeleri tercih etmektedir. Dolayısıyla, bugün itibariyle, İsviçre bankaları ikametgâhın dış işaretlerini (örneğin gösterge şeklinde) tamamen göz ardı etmemektedir, ancak bu dış işaretler hesap açma sürecinde daha az belirgin bir rol oynamaktadır. Ayrıca, bir hesabın ömrü boyunca, çelişkili herhangi bir gösterge her zaman kendi beyanı ile geçersiz kılınabilir.

Anladığımız kadarıyla - ve İsviçre'deki uygulamalar da göstermiştir ki - form A (kendi kendine beyandan başka bir şey değildir) bile, ilgili belgesel kanıtların adres belirtmediği durumlarda (örneğin çoğu pasaport, kimlik ve ikamet kartı) daha az tercih edilse de geçerli bir Ersatz ikamet kanıtı olarak nitelendirilebilir. Bunun nedeni Form A'nın (ve Form K'nın) özel statüsüdür: bunlar "yalancı şahitlik cezası altında [yapılan] beyanlardır".

Ayrıca CRS, hesap açma işlemi sırasında bildirilen adresin en azından yetkili devlet kurumu aracılığıyla belgesel kanıtları düzenleyen aynı devlette bulunması gerektiği konusunda taviz vermektedir. Bu imtiyaz, hesap açma sürecinde bankalar tarafından artık hiçbir elektrik faturasının (veya benzer geleneksel ikamet kanıtlarının) talep edilmediği mevcut İsviçre (ve Lihtenştayn) uygulamasına rehberlik etmiş olabilir.

Kendi kendine beyanın getirilmesinin, İsviçre bankalarının bazen şüpheli nitelikteki geleneksel ikamet kanıtlarını (elektrik faturaları vb.) gözden geçirme konusundaki külfetli yükünü azaltma gibi faydalı bir yan etkisi olduğu iddia edilebilir.

Öte yandan, müşteri ikametgahı kavramının kendi kendini belgeleme şeklinde içselleştirilmesinin, tüm CRS mimarisindeki en etkileyici boşluk olduğuna inanıyoruz.

CRS ikamet adresi testi üç aşamalı bir prosedür izlemektedir:

Aşama 1

İkamet adresinin toplanması. Kabul edilebilir ikamet kanıtları şunları içerir:

• bir "hizmet faturası", yani bir hizmet şirketi tarafından su, elektrik, telefon (yalnızca sabit hat), gaz veya petrol faturası dahil olmak üzere bir mülke bağlı tedariklerle ilgili olarak verilen belgeler;
• bir gayrimenkul kira sözleşmesi (kontrat);
• bireysel hesap sahibinin ikamet adresini içeren, yalan beyanda bulunma cezası altında tarih atılmış ve imzalanmış bir beyanı (İsviçre'de form A ve form K gibi); "yalan beyanda bulunma cezası" terimi, bir yargı yetkisinin yanlış beyanda bulunmanın cezai nitelikte bir cezayı yasalarına dahil ettiği tüm durumları belirtir.

Aşama 2

Bir ikamet adresinin güncel olup olmadığının, yani İsviçre bankası tarafından kaydedilen en son ikamet adresi olup olmadığının doğrulanması. Örnek olarak, İsviçre bankası posta gönderimi amacıyla kullanmışsa ve posta adresi teslim edilemeden geri gönderilmişse (bir hata nedeniyle olması dışında) bir ikamet adresi "güncel" olarak kabul edilmez.

Aşama 3

İkamet adresinin daha yüksek kanıt değeri olan belgelerle ("belgesel kanıt") doğrulanması. Belgesel kanıtlar şunları içerir:

• kişinin ikamet ettiğini iddia ettiği yargı alanındaki yetkili bir devlet kurumu (örneğin bir hükümet veya onun bir kurumu veya bir belediye) tarafından verilen bir ikamet belgesi ("Ansässigkeitsbescheinigung");
• pasaport, kimlik kartı, ehliyet, yetkili bir devlet kurumu (örneğin bir hükümet veya onun bir kurumu veya bir belediye) tarafından verilen ve bireyin adını içeren ve genellikle kimlik belirleme amacıyla kullanılan oy kullanma kartı gibi geçerli bir kimlik ("Ausweis");
• (tüzel kişiler için) yetkili bir devlet kurumu (örneğin bir devlet veya onun bir kurumu veya bir belediye) tarafından verilen ve tüzel kişinin adını ve ikamet ettiğini iddia ettiği yargı alanındaki merkez ofisinin adresini ("Anschrift seines Hauptsitzes") veya tüzel kişinin kurulduğu veya organize edildiği yargı alanını ("gegründet wurde") içeren herhangi bir geçerli kimlik;
• (tüzel kişiler için) denetlenmiş herhangi bir mali tablo ("geprüfter Jahresabschluss"), üçüncü taraf kredi raporu ("Kreditauskunft eines Dritten"), iflas başvurusu ("Insolvenzantrag") veya menkul kıymetler düzenleyicisinin raporu ("Bericht der Börsenaufsichtsbehörde");
• bir vergi idaresi tarafından yapılan resmi bildirimler veya değerlendirmeler.
  

İsviçre Federal Vergi İdaresi'nin AEOI Uygulama Kılavuzu, kabul edilebilir belgesel kanıtlar listesine iki madde daha ekliyor:

• bir hukuk bürosunun ("Anwaltsbüro"), bir mütevellinin ("Treuhänder") veya tam adresi ve güncel tarihi belirtmesi koşuluyla işverenin onayı;
• ikametgahı uygun bir şekilde belirleyen diğer belgeler.

Lex specialis

Bununla birlikte, bir İsviçre bankası, belgesel kanıtın yanlış veya güvenilmez olduğunu biliyorsa ("ihr sei bekannt") veya bilmek için bir nedeni varsa ("hat Gründe zur Annahme"), belgesel kanıta güvenemez.

2. Gösterge taraması ("Indiziensuche")

Gösterge taraması, İkamet Adresi Testinin kapsamını genişleterek onun üzerine inşa edilmiştir.

Özetle CRS, bankalardan müşteri veri tabanlarını, bir hesap sahibinin ikamet ettiğini iddia ettiği yargı alanından farklı bir yargı alanında fiilen vergi mükellefi olabileceğine işaret eden bir dizi "gösterge" (yani, göstergeler, ipuçları) için taramalarını istemektedir. Öte yandan, göstergeler, müşteri koşullarındaki aşamalı değişimi belgeleyen bir sürecin sadece dışsal işaretleri de olabilir.

Şu anda CRS 6 gösterge ayırt etmektedir:

Gösterge 1

Hesap sahibinin raporlanabilir bir yargı alanında vergi mukimi olarak tanımlanması. İsviçre bankasının veri tabanlarında, hesap sahibinin raporlanabilir bir yargı alanında vergi mukimi olduğuna dair güncel bir tanımlama varsa, bu şart yerine getirilmiş olur. Böyle bir tanımlama, yinelenen (vergi) raporlama gerekliliği veya İsviçre bankasının hesap sahibiyle ilgili diğer eylemleri nedeniyle, örneğin ilgili DTT'ler kapsamında stopaj vergisi (geri talepler) veya İsviçre ile AB arasındaki Tasarruf Vergisi Anlaşması hükümleri uyarınca mevcut olabilir.

Gösterge 2

Belgesel kanıtlara dayalı güncel bir ikamet adresi veya raporlanabilir bir yargı alanındaki güncel bir posta adresi (posta kutusu dahil) (ancak bu posta adresi banka ile hesap sahibi arasında yinelenen yazışmalar için kullanılıyorsa).

Gösterge 3

Raporlanabilir bir yargı alanındaki bir veya daha fazla güncel (yani en son) telefon numarası (müşterinin harici varlık yöneticisinin telefon numarası hariç) ve yalnızca bu telefon numarası İsviçre bankası ile hesap sahibi arasında yinelenen iletişim için kullanılıyorsa.

Gösterge 4

Raporlanabilir bir yargı alanındaki başka bir hesaba fon aktarmak için daimi talimatlar ("Dauerauftrag").

Gösterge 5

Raporlanabilir bir yargı alanında adresi olan bir kişiye verilen vekaletname veya imza yetkisi ("Vollmacht oder Zeichnungsberechtigung") (profesyonel varlık yöneticilerine verilen vekaletname hariç).

Gösterge 6

Hesap sahibi için dosyada başka bir adres yoksa, raporlanabilir bir yargı alanında bir posta tutma talimatı veya bir bakım adresi.

Bu tür göstergeler tespit edilirse, İsviçre bankası teorik olarak hesap sahibini, bir göstergenin tespit edildiği her bir raporlanabilir (veya yabancı) yargı yetkisi alanında vergi mukimi olarak değerlendirmelidir. Buna göre, tüm bu yargı bölgelerine raporlama yapılması gerekecektir. Ancak, İsviçre bankası da muhakemesini kullanabilir ve aşağıda açıklanan bir istisnayı ("iyileştirme prosedürü") tercih edebilir.

CRS, uygulamada farklı raporlanabilir yargı bölgeleri için göstergelerin ortaya çıkabileceğini kabul etmekte ve vergi ikametine ilişkin "yanlış göstergeler" ile birden fazla vergi ikametine ilişkin "gerçek göstergeler" arasında ayrım yapmaktadır. Bu gibi durumlarda, İsviçre bankaları tipik olarak müşterileriyle iletişime geçerek ya (i) birden fazla vergi mukimliğine ilişkin bu gösterge vakalarını iyileştirme prosedürünü kullanarak çözecek ya da (ii) çelişkili göstergelerin iyileştirilememesi durumunda, göstergelerin bulunduğu tüm yargı bölgeleriyle bilgi alışverişinde bulunulabileceği konusunda müşteriye tavsiyede bulunacaktır.

Herhangi bir gösterge tespit edilmemişse, koşullarda bir veya daha fazla göstergenin hesapla ilişkilendirilmesine neden olacak bir değişiklik olana kadar başka bir işlem yapılması gerekmez.

İsviçre Federal Vergi İdaresi'nin CRS Kılavuzu aşağıdaki nitelemeyi ekler:

• Müşterinin herhangi bir durum değişikliğini kendi inisiyatifiyle bildirme yükümlülüğü göz önünde bulundurulduğunda, çelişkili göstergelerin tespit edilmesi, kendi kendine belgelendirme ve/veya belgesel kanıtların güvenilirliğini/doğruluğunu mutlaka azaltmaz.
  
  

CRS, gösterge tarama sürecinin etkinliğini garanti altına almak için, İsviçre bankalarından, müşteri ilişkileri yöneticilerinin (CRM'ler) müşterilerinin durumlarındaki olası herhangi bir değişikliği (örneğin yeni bir posta adresi, yeni bir telefon numarası, daimi talimatlar vb.)

Örneğin, bir müşteri tarafından bankanın online bankacılık aracı üzerinden elektronik olarak girilen bir daimi talimatın ilgili CRM'nin dikkatine etkin bir şekilde sunulması veya başka bir şekilde gösterge uyarısı olarak adlandırılabilecek bir durumu tetiklemesi gerekir.

Kürleme prosedürü ("Heilungsverfahren")

Göstergeler "iyileştirilebilir" (yani geçersiz kılınabilir) ve sonuç olarak müşteriler göstergelerin tespit edildiği bir yargı alanında mukim olarak muamele görmeyebilir. Özünde, iyileştirme prosedürü müşterinin vergi ikametgahının yeniden teyit edilmesinden biraz daha fazlasıdır. Bir göstergeyi düzeltmek için, İsviçre bankaları alternatif olarak Çelişkili göstergelerin tespit edilmesi ve düzeltme prosedürünün başarısız olması durumunda (yani, belgesel kanıt ve/veya kendi kendini onaylama olmaması durumunda), göstergelerin bulunduğu tüm katılımcı yargı bölgelerine raporlama yapılacaktır. daha önce gözden geçirilmiş belgesel kanıtlara veya (ii) müşterinin kendi onayına dayanabilir - banka (yine lex specialis) bu öğelerin yanlış veya güvenilmez olduğunu bilmiyorsa veya bilmek için bir nedeni yoksa.

İyileştirici kanıtın bir olumsuzluğu kanıtlaması gerekmez, yani bir hesap sahibinin göstergelerin bulunduğu belirli bir yargı alanında ikamet etmediğine dair açık bir teyit içermesi gerekmez. Bununla birlikte, iyileştirici belgesel kanıt (i) müşterinin başka bir yargı alanında ikamet ettiğini teyit etmeli ve sonuç olarak, ilgili mevcut ikamet adresini içermeli veya (ii) başka bir yargı alanının yetkili bir devlet kurumu (örneğin bir hükümet veya ajansı veya bir belediye) tarafından verilmelidir.

Çelişkili göstergelerin tespit edilmesi ve düzeltme prosedürünün başarısız olması durumunda (yani, belgesel kanıt ve/veya kendi kendini onaylama olmaması durumunda), göstergelerin bulunduğu tüm katılımcı yargı bölgelerine raporlama yapılacaktır.

3. Kendi kendini belgelendirme ("Selbstauskunft")

Vergi ikametgahını belirlerken, İsviçre bankaları, ikametgah adresi testi ve gösterge taramasına ek olarak, müşterilerinden, genel hesap (açılış) belgelerinin bir parçası olabilecek özel bir form olan kendi kendine tasdikname almalıdır. Kendi kendine beyan, müşteri tarafından imzalanan (veya başka bir şekilde, örneğin bir ses kaydı, dijital ayak izi vb. yoluyla olumlu bir şekilde onaylanan) ve müşterinin vergi ikametgahını belgeleyen tek taraflı (yazılı) bir beyandır. Vergi ikametgahına ilişkin bilgiler, ilgili kendi kendini onaylama formunda önceden doldurulamaz.

Prensip olarak, hesap açılışında bir kendi kendine onay verilmelidir. Hesap açılışı sırasında kendi kendine beyanın sağlanamaması (veya bir arka ofis işlevi tarafından doğrulanamaması) durumunda, hesap yine de açılabilir, ancak kendi kendine beyanın mümkün olan en kısa sürede, ancak en geç 90 gün içinde alınması ve doğrulanması gerekir. İsviçre bankaları, geçerli otomatik onayların her zaman alındığını garanti etmek için güçlü önlemlere sahip olmalıdır (örneğin, hesap dondurma).

Daha önce de tartışıldığı üzere, çelişkili göstergeler olması durumunda da (iyileştirme prosedürünün bir parçası olarak) kendi kendine belgelendirmeye ihtiyaç duyulmaktadır; bu belgelerin olmaması durumunda, göstergelerin bulunduğu tüm raporlanabilir yargı bölgelerine raporlama yapılacaktır.

Bununla birlikte, bir İsviçre bankası, kendi beyanının yanlış veya güvenilmez olduğunu biliyorsa veya bilmek için bir nedeni varsa, kendi beyanına güvenemez.

Buna göre, (müşteri) koşullarında, İsviçre bankalarının orijinal öz-belgenin yanlış veya güvenilmez olduğunu bilmesine veya bilmek için bir nedene sahip olmasına neden olan bir değişiklik olana kadar bir öz-belge geçerli kabul edilir. Bu tür durumlarda, İsviçre bankaları 90 gün içinde ya (i) yeni bir öz-belge ya da (ii) orijinal öz-belgenin geçerliliğini destekleyen makul bir açıklama ve belge (uygun olduğu durumlarda) almalıdır. İsviçre bankaları bu açıklama ve belgelerin bir kopyasını saklamalı veya dosyaya kaydetmelidir.

90 gün içinde müşteri tarafından İsviçre bankasına yeni bir öz beyan veya orijinal öz beyanın geçerliliğini destekleyen makul bir açıklama sunulmazsa, İsviçre bankası hesap sahibini her iki yargı alanında, yani hesap sahibinin mukim olduğunu iddia ettiği yargı alanında ve koşulların değişmesinin ardından mukim olabileceği yargı alanında vergi mukimi olarak değerlendirmelidir.

Bununla birlikte, İsviçre bankaları, koşulların değiştiğini bilmedikleri veya bilmek için bir nedenleri olmadığı sürece, olası koşul değişikliklerini araştırmak zorunda kalmadan müşterileri tarafından sağlanan kendi kendine beyanları kabul edebilirler. Özellikle, İsviçre Federal Vergi İdaresi'nin AEOI Uygulama Kılavuzuna göre, koşullardaki bir değişikliğin ardından, kendi beyanını güncellemek İsviçre bankasının değil, bireysel hesap sahibinin sorumluluğundadır.

İsviçre AEIO Yasası'nın 35. Maddesi uyarınca, bir İsviçre bankasına kasten yanlış beyanda bulunan veya kendi inisiyatifleriyle koşullarındaki bir değişikliği bildirmeyen müşteriler 10.000 CHF'ye kadar para cezasına çarptırılabilir. İsviçre AEIO Yasası'nın 35. Maddesi, kendi kendine beyanda bulunan müşterileri temize çıkarmaktadır.

Durum değişikliği ("Änderung der Gegebenheit")

(Müşteri) koşullarındaki bir değişiklik, bir müşterinin vergi durumuyla ilgili bilgilerin eklenmesiyle sonuçlanan herhangi bir (biyografik, aile, yaşam tarzı) değişikliği içerir.

Yine, CRS'nin etkinliğini garanti altına almak için, İsviçre bankaları CRM'lerin müşterilerinin hesaplarındaki herhangi bir durum değişikliğini tespit edebilmelerini sağlamak için prosedürler uygulamalıdır. Örneğin, bir müşteri posta adresini bankanın online bankacılık aracı üzerinden elektronik olarak güncellerse, ilgili CRM'nin bu durumdan bir gösterge uyarısı yoluyla etkin bir şekilde haberdar edilmesi gerekecektir.

4. Makuliyet testi ("Plausibilitätstest")

İsviçre bankaları, AML/KYC prosedürleri ("der aufgrund von Verfahren zur Bekämpfung der Geldwäscherei erfassten Unterlagen") uyarınca toplanan belgeler de dahil olmak üzere, hesap açılışıyla bağlantılı olarak elde edilen bilgilere ("anhand der bei Kontoeröffnung beschafften Informationen") dayanarak müşterinin kendi beyanının makullüğünü teyit etmelidir.

İsviçreli müşteri ilişkileri yöneticileri (i) belgesel kanıtları (ii) kendi kendine belgelendirmeleri (iii) göstergeleri değerlendirirken muhakeme kullanmalı ve bu öğeleri gerçek bilgiye ek olarak AML/KYC prosedürleri uyarınca toplanan arka plan belgelerine karşı çapraz doğrulamalıdır.

Makuliyetin doğrulanması aşağıdaki yazılı formları alabilir (İsviçre bankası örneği):

"Hesap Sahibinin bu öz beyanının makul olduğunun teyidi. Hesap açma süreciyle bağlantılı olarak Hesap Sahibinden elde edilen bilgilere dayanarak ve kara para aklamayı önleme / müşterini tanı prosedürleri uyarınca toplanan bilgiler de dahil olmak üzere, sorumlu müşteri danışmanı olarak bu öz beyanın makul olduğunu onaylıyorum".

5. Gerçek bilgi testi

FATF en iyi uygulamasına göre, finansal kuruluşlar yalnızca müşterilerin kendi beyanlarında sağlanan bilgilere güvenmemelidir. Bunun yerine, FATF finansal kuruluşların "müşterilerle aktif olarak ilişki kurmasını ve bilgi toplamasını [...] tavsiye etmektedir. Bunu etkili bir şekilde yapmak için iyi eğitimli personel ve etkili bilgi toplama gereklidir".

Biraz farklı bir bağlamda, müşterilerin kendi PEP beyanlarını nitelendirirken, FATF "müşterilerine bir PEP tanımı sunan ve müşteriye bu tanıma uyup uymadığını soran finansal kuruluşların [...] yalnızca bu tür kendi beyanlarına (aslında yanlış olabilir) güvenmediklerinden emin olmaları gerektiğini belirtmiştir. Böyle bir prosedür finansal kuruluşun [...] yükümlülüğünü müşterisine kaydıracaktır ki bu kabul edilebilir bir uygulama değildir", bkz. FATF Rehberi (2013) Siyasi Açıdan Maruz Kalmış Kişiler (Tavsiyeler 12 ve 22), para. 77, vurgu bizim.

Bir İsviçre bankasının belgesel kanıtların veya kendi kendine belgelendirmenin yanlış veya güvenilmez olduğunu bilmesine veya bilmek için bir nedene sahip olmasına neden olan müşteri durumunda bir değişiklik olursa, İsviçre bankası hesabın durumunu yeniden belirlemelidir.

______________________

Referanslar

OECD bilgi değişimine ilişkin yumuşak hukuk

OECD (2014) Common Reporting Standard (burada)

OECD (2017) Common Reporting Standard - Second Edition (burada)

OECD (2017) Commentaries on the Common Reporting Standard (burada)

OECD (2018) Implementation Handbook - Second Edition (burada)

OECD (2020) Automatic Exchange of Information: Guide on Promoting and Assessing Compliance by Financial Institutions (burada)

CRS'nin küresel kabul süreci

Participating Jurisdictions in the Multilateral Convention on Mutual Administrative Assistance in Tax Matters (burada)

AEOI Status of Commitments (burada)

Activated Exchange Relationships for CRS Information (burada)

Bilgi değişimi alanında İsviçre mevzuatı

Switzerland (2015) AEOI Act (burada)

Switzerland (2016) AEOI Ordinance (burada)

SIF (2016) Comments to the Swiss AEOI Ordinance (burada)

Swiss FTA (2016) CRS AEOI Guidance (burada)

AEOI Partner States of Switzerland (burada)